Aantal laadpalen moet veel sneller omhoog
De verduurzaming van het wegverkeer loopt vast als er niet snel meer laadpalen voor elektrische voertuigen komen, schrijft Gerwin Hop, oprichter van laadpaal-exploitant Park&Charge.
Gerwin Hop 16 januari 2023, 10:02
De auto- en vrachtwagenindustrie luidde onlangs de noodklok: er zijn snel meer laadpalen nodig voor elektrische voertuigen. En de urgentie neemt toe. In 2030 moeten alle nieuwe voertuigen elektrisch zijn. Dagelijks moeten honderden laadpalen geplaatst worden voor al die voertuigen.
Het technisch plaatsen van een laadpaal is een kwestie van een halve dag. Maar door de huidige regelgeving neemt de voorbereiding van die plaatsing nu vier tot zes maanden in beslag en vaak nog langer.
Omdat elektrisch rijden een opkomende markt is, zijn exploitanten van laadpalen nu nog onderworpen aan een overdaad aan regelgeving. Van smart charging-regels tot cybersecurity en van de leesbaarheid van de tekst op de laadpalen tot de kleuren van de lampjes. Vaak wordt het beleid voor nieuwe markten in de loop der tijd vanzelf eenduidiger, echter die tijd hebben we niet.
Aanwijzen van een laadplek
Regelgeving is op zichzelf niet erg, maar hier staat die duurzame ontwikkeling in de weg. Om een parkeerplek aan te wijzen als laadplek, hebben gemeenten een ‘verkeersbesluit’ nodig, een officieel besluit van de wegbeheerder, vaak de overheid, om iets te ondernemen wat invloed heeft op het verkeer.
Op zich logisch. De moeilijkheid zit ’m erin dat als je een verkeersbesluit eist voor het aanwijzen van een laadplek, er ook personeel beschikbaar moet zijn om die besluiten door te voeren. En dat ontbreekt.
Als we blijven werken met verkeersbesluiten, moeten gemeenten dus capaciteit vrijmaken. Een andere mogelijkheid is dat zij het aan ons, de laadpaal-exploitant, overlaten om het proces naar een verkeersbesluit af te handelen. Met aan het eind van de rit alleen nog een check van de gemeente. Plaatsen toestaan zónder verkeersbesluit is ook een optie.
Minder regels en meer capaciteit
Voordat een laadpaal de grond in kan, moeten er eerst nettoetsen gedaan worden, een kabelselectie, grondonderzoek, overleg tussen gemeente en netbeheerder. Netbeheerders hebben ook een scala aan vereisten. Allemaal tijd en werk en ook hier is de capaciteit beperkt.
Voor de energietransitie is een beleidsverandering nodig. Minder regels en meer capaciteit bij de betrokken partijen. En als er geen mensen zijn om het op te pakken, moeten we kijken hoe een en ander gestandaardiseerd en gedigitaliseerd kan worden. Of leg het bij ons neer, de laadpaal-exploitanten, want als iemand weet hoe het werkt, zijn wij het. We staan te popelen.
Het originele opiniestuk vind u hier.